FR | NL
Home | Over Vax Info | Links | Contacteer ons

Lymeziekteprint

De ziekte van Lyme

gepubliceerd op dinsdag 23 april 2013

De ziekte van Lyme wordt overgedragen door teken die besmet zijn met de bacterie Borrelia burgdorferi. Deze bacterie leeft op kleine knaagdieren, zoogdieren en vogels. Heet is de vaakst voorkomende vectorgebonden ziekte in Europa.

Niet iedereen die gebeten wordt door een teek krijgt de ziekte van Lyme. Daarvoor moet de teek minstens 12 tot 24 u op de huid gezeten hebben. Het is dus van groot belang om de teek zo snel mogelijk te verwijderen.

Kliniek

Bij ongeveer 2 tot 3% van de personen met een tekenbeet ontwikkelt de ziekte zich. In 60% van de gevallen treedt na de beet een rode, ringvormige uitslag (erythema migrans) op. Na enige tijd kunnen er griepachtige verschijnselen optreden zoals hoofdpijn, keelpijn, vermoeidheid en koorts. In dit stadium wordt de ziekte behandeld met antibiotica.
Doorgaans kent de ziekte een mild verloop, maar complicaties komen voor. Deze kunnen leiden tot een chronische vorm van de ziekte van Lyme die gepaard gaat met huidletsels, neurologische verwikkelingen en gewrichtsletsels (chronische artritis). Er bestaat geen vaccin tegen de ziekte van Lyme.

Epidemiologie

Teken die besmet zijn met Borrelia burgdorferi komen in heel België voor, maar vooral in de provincies Luxemburg, Limburg en Vlaams-Brabant.
Uit gegevens van het Referentiecentrum voor Borrelia burgdoferi blijkt dat jaarlijks ongeveer 500 mensen besmet worden. De nationale incidentie bedroeg in 2011 5,15 per 10.000 inwoners. Dit is een stijging met 9,35% in vergelijking met 2010. In de provincies Luxemburg en Vlaams-Brabant steeg de incidentie met 34,8%.

In de periode 2008-2009 bedroeg de incidentie van tekenbeten waarvoor een huisarts geconsulteerd werd 18,65 per 10.000 inwoners. Er was geen verschil tussen Vlaanderen en Wallonië. De hoogste incidenties werden gemeten in Luxemburg (49,34) en Limburg (43,71). De leeftijdsgroepen die het vaakst gebeten werden door een teek waren de 5-14 jarigen, de 55-64 jarigen en de 70-79-jarigen.
In de periode 2008-2009 consulteerde 9,02 per 10.000 inwoners hun huisarts voor erythema migrans. De oost-westgradiënt was hier, net als bij tekenbeten zichtbaar, met de hoogste incidenties in Limburg (22,54) en Luxemburg (12,91).

Deze incidentiecijfers zijn niet toegenomen ten opzichte van 2003-2004. In onze buurlanden is wel een duidelijke toename merkbaar van tekenbeten en de ziekte van Lyme. Onderzoek in Duitsland toont aan dat het incidentie-cijfer van Lyme borreliosis meer dan verdubbeld is de laatste jaren (van 17,8 per 100.000 personen in 2002 naar 37,3 per 100.000 personen in 2006). Ook cijfers in Nederland tonen een sterke stijging aan van het aantal huisartsenconsultaties voor tekenbeten of erythema migrans. In 1994 consulteerden 191 per 100.000 personen hun huisarts voor een tekenbeet terwijl dit cijfer in 2009 al toegenomen was tot 564 per 100.000. Ook het aantal consultaties voor erythema migrans nam toe van 39 per 100.000 in 1994 tot 134 per 100.000 gevallen in 2009.
Rekening houdend met deze cijfers kan men besluiten dat België (voorlopig) gespaard blijft.

Referenties :
 Vanthomme K , Nathalie Bossuyt N., Nicole Boffin N & , Van Casteren V. Epidemiologie van de ziekte van Lyme vastgesteld door huisartsen in 2008 en 2009. Vlaams Infectieziektenbulletin, 2011, 1.
 http://www.zorg-en-gezondheid.be/teken.aspx
 https://www.wiv-isp.be/epidemio/epinl/plabnl/info_lyme.htm
 https://nrchm.wiv-isp.be/nl/ref_centra_labo/borrelia_burgdorferi_lyme_disease/Rapporten/Forms/AllItems.aspx
 http://www.infectieziektebulletin.be/default-Subsite.aspx?id=27904#.UUXMY4WJ-WMJ%20
 http://meduni09.edis.at/eucalb/cms_15/index.php


Abonneer u op de nieuwsbrief